สวัสดีครับผมชื่อนายอิทธิ นิยมสุด ชื่อเล่นชื่อ “ปั๊ม” ครับ ผมเป็นนักศึกษาชั้นปีที่ 4 สาขาวิชาเทคโนโลยีการอาหาร สำนักวิชาอุตสาหกรรมเกษตร มหาวิทยาลัยแม่ฟ้าหลวง ในปีการศึกษาที่ผ่านมาผมได้มีโอกาสไปแลกเปลี่ยนในระยะเวลาห้าเดือนที่ Tokyo University of Marine Science and Technology ประเทศญี่ปุ่น ตอนที่ได้รับทราบว่าจะได้ไปญี่ปุ่นตอนนั้นตื่นเต้นมากเรียกได้ว่าทำตัวไม่ถูกเลย นี่เป็นการไปต่างประเทศครั้งแรกในชีวิตของผมและเป็นการไปที่ค่อนข้างนานบอกเลยว่าทั้งตื่นเต้นและกลัวครับกลัวว่าจะคิดถึงบ้านแต่ก็ดีใจและพร้อมที่จะไปหาประสบการณ์ใหม่ๆ ให้ตัวเองครับ
วันที่ปั๊มต้องเดินทางมาถึงวันนั้นเป็นวันที่ 1 มกราคม พ.ศ. 2563 ผมจำได้ว่าตอนที่ไปถึงที่สนามบินที่ญี่ปุ่นมีพี่คนไทยที่เป็นรุ่นพี่ในแล็บที่ญี่ปุ่นมารับที่สนามบินนาริตะ ตอนนั้นตื่นเต้นแล้วหนาวมากไม่เคยเจออากาศที่หนาวขนาดนี้มาก่อนแอบตัวสั่นครับ
จากนั้นพี่คนไทยหรือที่ผมเรียกว่าพี่วิทย์ได้พาผมไปที่หอพักนักศึกษา ซึ่งเป็นหอพักที่อาจจะไม่ได้ใหญ่เท่าตอนผมอยู่เชียงรายแต่มีทุกอย่างครบครับ ไม่ว่าจะเป็นห้องครัว ห้องน้ำ ตู้เย็นเครื่องปรับอากาศและฮีตเตอร์และราคาก็ไม่ได้สูงมากอย่างที่คิดไว้ หลังจากนั้นประมาณสามวันก็เป็นวันที่ผมจะต้องเข้าห้อง lab เป็นวันแรก บรรยากาศในแล็บนะครับค่อนข้างต่างจากตอนอยู่ประเทศไทยมาก เรามีเวลาเข้าแล็บทุกคนต้องเข้าแล็บก่อน 10 โมงเช้าและจะออกจากได้หลังจาก 5 โมงเย็นซึ่งผมมีความรู้สึกว่ามันทำให้เราไม่ต้องตื่นเช้าจนเกินไปซึ่งเป็นข้อดีครับเพราะโดยส่วนตัวไม่ค่อยตื่นเช้าอยู่แล้ว โดยในทุกสัปดาห์นะครับก็จะมีการทำสัมมนาหนึ่งครั้งโดยในแต่ละสัปดาห์ก็จะแตกต่างกันไปแล้วแต่อาจารย์เป็นคนกำหนด โดยในการสัมมนาหนึ่งครั้งจะมีคนพรีเซนต์อยู่ประมาณสองถึงสามคนแล้วแต่อาจารย์กำหนดเช่นกัน ทุกคนในแล็บนะครับไม่ว่าจะเป็นพี่คนไทยหรือเพื่อนๆต่างชาติมีทั้งคนญี่ปุ่น คนจีนและคนตุรกี ทุกคนนิสัยน่ารักมากไม่ว่าผมจะเดือดร้อนเรื่องอะไรหรือขอความช่วยเหลือเรื่องอะไรจะได้รับความช่วยเหลือทุกครั้งโดยไม่ปฏิเสธเลย ตอนที่ผมกำลังจะเริ่มทำแล็บเวลาขาดสารเคมีหรือขาดเหลืออะไรอาจารย์ก็จะเป็นคนซื้อและหามาให้ตลอด
ในแต่ละสัปดาห์นั้นผมตั้งใจไว้ว่าจะไปเที่ยวในวันหยุดเสาร์-อาทิตย์อาทิตย์ละหนึ่งครั้งโดยสัปดาห์แรกผมเริ่มไปที่โตเกียวทาวเวอร์เป็นที่แรก
ข้างบนโตเกียวทาวเวอร์มีวิวที่สวยมากบอกตรงตรงนะครับในช่วงเวลานั้นผมค่อนข้างคิดถึงบ้านแต่พอได้ออกไปเที่ยวบ้าง ออกไปพบเจอผู้คนและสถานที่แปลกๆใหม่ๆ ทำให้ผมมีความสุขกับชีวิตในช่วงนั้นมาก หลังจากนั้นผมเริ่มทำแลปอยู่ประมาณสองเดือนในช่วงเวลานั้นค่อนข้างหนักครับ ต้องบอกเลยว่าสังคมการทำงานที่ญี่ปุ่นนั้นค่อนข้างจะจริงจัง ถึงแม้ว่าอาจารย์หรือเซนเซที่พวกเราเรียกกันจะใจดีมากแต่ทุกครั้งที่สัมมนาหรืออยู่ในแล็บเรียกว่าแทบจะเป็นคนละคนเลย
หลังจากที่ผมทำแล็บเป็นระยะเวลาเกือบสองเดือนในที่สุดโปรเจคของผมก็เสร็จครับ ในตอนนั้นเนี่ยผมและคู่ของผมดีใจมากเพราะนั่นหมายถึงเวลาในการพักผ่อนและการออกไปเที่ยวข้างนอกกำลังจะมาถึงซึ่งเป็นช่วงฤดูใบไม้พลิพอดี
แต่แล้วทุกอย่างก็หนูจะไม่ได้เป็นไปอย่างที่ผมคิดครับเพราะดันมีเรื่อง Covid 19 มาซะก่อนไม่อย่างนั้นเนี่ยผมคงได้ไปเที่ยวอีกหลายที่ครับคงจะได้ประสบการณ์สนุกๆมาเล่าให้ฟังมากกว่านี้ (5555)
สุดท้ายนี้นะครับผมอยากขอบคุณพี่พี่ทุกคนในห้อง lab และอาจารย์ทุกคนที่คอยช่วยเหลือผมตอนอยู่ที่ญี่ปุ่นทุกคนใจดีมากและผมซาบซึ้งในน้ำใจมาก รวมไปถึงมากมหาวิทยาลัยแม่ฟ้าหลวงที่ทำให้ผมได้มีวันนี้สำคัญไปกว่านั้นผมจำเป็นจะต้องขอบคุณ อาจารย์ที่ปรึกษาโปรเจคของผม รองศาสตราจารย์ ดร.สาโรจน์ รอดคืน ที่มอบโอกาสดีดีแบบนี้ให้ผมขอบคุณมากจริงๆ ครับ